Pilihanraya ke13 merupakan pilihanraya yang paling mahal sekali dalam sejarah negara merdeka. Ia disebabkan kerana membuat persediaan untuk mempertahankan kerusi BN setelah mengalami keputusan buruk pada pilihanraya sebelumnya pada tahun 2008 dahulu. Mahu tidak mahu, semua mesti mengakui ianya amat mahal kerana persediaan itu melibatkan perbelanjaan yang dilakukan secara ‘ad hoc’ kepada rakyat dalam berbagai-bagai bentuk untuk menawan hati rakyat.
Tetapi keputusan tetap lebih
buruk kerana keseluruhannya BN telah mendapat hanya 133 kerusi, 7 kerusi kurang
dari pilihanraya yang semasa itu dianggap yang terburuk pada 2008 dahulu.
Dengan keputusan yang baru ini, ia menunjukkan BN terpaksa melakukan perkara
yang baru, jika mahu disebut kembali seperti yang saya sebut dalam posting yang
lepas, iaitu melakukan perkara yang belum pernah terfikir oleh kita semua.
Memindahkan situasi politik dari
situasi sekarang kepada situasi yang baru dengan jujur akan membawa rakyat kepada ‘ambience’ politik
yang berbeza sedikit sebanyak akan membantu menenangkan pemikiran rakyat yang
tidak berpuas hati dengan situasi dan keadaan persekitaran politik hari ini. PM
Najib perlu memahami apa yang menjadi sebutan ramai yang tidak baik di bawah
ini. Beliau mesti memahami semua masalah sebelum beliau berfikir untuk mencuba
menyelesaikannya.
Bawalah rakyat berfikir ke persekitaran
politik yang baru. Jangan lagi memaparkan peribadi yang sudah dipersoalkan oleh
ramai terutamanya berhubung dengan rasuah dan menyalah gunakan kuasa. Tunjukkan
yang Perdana Menteri sekarang benar-benar serius untuk memerangi rasuah dengan
tidak memasukkan mereka yang sudah mempunyai stigma dan terbukti rasuah dari
segi moralnya.
Selama ini rakyat sudah boleh
meneka siapa yang akan dimasukkan kedalam Jemaah Menteri kerana kebiasaannya pimpinan
hari ini akan hanya memberikan jawatan penting itu kepada kroni dan rakan
kerana kepentingan bersama dalam perniagaan. Ini lah persepsi sebenarnya yang
menjadikan ramai diantara rakyat sudah membenci UMNO dan BN itu. Rakyat sudah
mempunyai persepsi buruk terhadap pemimpin yang sukar dihilangkan.
PM Najib pada persepsi mereka,
akan meletakkan terus sahabat-sahabat beliau di dalam Jemaah Menteri
orang-orang yang telah terbukti melakukan rasuah politik dan telah pun diambil
tindakan terhadap mereka. Tetapi rakyat beranggapan yang Najib akan meletakkan
mereka kembali dalam kabinet semata-mata kerana kepentingan politik beliau.
Jika keadaan ini masih berlaku
salahkan rakyat berselindung di sebalik parti-parti pembangkang dan melakukan
protes secara politik yang telah pun terbukti menjahanamkan imej kerajaan itu?
Lagi pun jika mereka lakukan protes politik dan berusaha menukar kerajaan yang
mereka sudah tidak yakini itu merupakan hak mereka kerana menukar kerajaan itu
bukannya tindakan jenayah.
Ini negara demokrasi. Tetapi
apabila rakyat memberontak pihak kerajaan tanpa malu-malu memarahi parti pembangkang
kerana rakyat berdiri dibelakang parti-parti itu. Jangan di ikuti cara Dr Mahathir
kerana beliau selalu memarahi sesiapa yang menyokong pembangkang tetapi tidak
mahu mengakui kesalahan sendiri. Mahathir mempunyai kepercayaan yang berhak
melakukan kesalahan ialah pihak BN sahaja dan tidak perlu diambil tindakan dan
terus terlepas dari undang-undang. Mana boleh begitu?
Kali ini sahajalah peluang bagi
Najib untuk memperbetulkan keadaan. Itu pun jika beliau mempunyai keberanian
yang kuat. Paparkan barisan yang baru walaupun dari kalangan yang kuat
memberikan kritikan terhadap beliau. Apa faedahnya hanya mengambil mereka yang
mengampu dan yang hanya tahu ‘menggeli pundi-pundi’ beliau sahaja kerana mereka
ini akhirnya akan menjadi beban kepada beliau.
Apabila Najib dalam masalah
mereka ini bukannya boleh membantu tetapi sebaliknya akan menambah beban demi
beban terhadap negara dan beliau sendiri. Mereka ini tidak akan lagi bersama
beliau apabila beliau dalam masalah apatah lagi semasa persaraan beliau nanti.
Najib perlu ingat kehidupan yang paling pahit ialah apabila semasa akhir hayat
dan dalam persaraan kita di hina olih masyarakat, lebih-lebih lagi ditinggalkan
kawan-kawan dan sahabat yang pernah bersama kita.
Ingatlah, segala amal serta
ubudiah kita ialah untuk kita mati dalam kalimah dan segala bakti kita kepada
masayarakat yang untuk kita hidup dalam ketenangan semasa dalam sisa-sisa hayat
kita nanti.
Berkawan dan bersahabatlah dengan
mereka yang diyakini bersama kita terus-terusan sehingga hari tua kita. Itulah
sebabnya Najib perlu mengenali siapa sahabat dan siapa rakan. Najib perlu ingat
UMNO itu untuk membela orang ramai. Parti itu bukannya untuk menyediakan
kepentingan seseorang yang mahu naik dalam parti dan akhirnya menguasai negara.
UMNO itu untuk orang ramai.
Najib perlu bersahabat dan
berkawan dengan rakyat bukannya bersahabat dengan mereka yang akhirnya
membebankan beliau sendiri. Doa rakyat biasa yang ramai untuk beliau lebih
mustajab dari doa kroni-kroni yang hampir dengan beliau kerana kepentingan
peribadi mereka sahaja.
0 Komen pengunjong :